چرا اصلاح طلبان قرارداد ایران و چین را رقیب برجام می‌دانند؟

به گزارش خبیر کرج، این روزها که مذاکرات هسته ای در وین پایتخت اتریش برقرار است، اصلاح طلبان تمام کوشش خود را برای به ثمر نشستن این مذاکرات به کار بسته اند. اینکه برجام که بزرگترین دستاورد دولت روحانی خوانده می شود عاقبت به ثمر برسد، آرزوی دیرینه اصلاح طلبان است تا شاید از میزان فشارها نسبت به خود در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم بکاهند.

از سوی دیگر قرارداد 25 ساله راهبردی ایران و چین با توجه به عدم پیشبرد اهداف مذاکرات چندین و چند ساله با غرب بر سر برجام مطرح شد. اصلاح طلبان به دو علت عمده با این قرارداد راهبردی مخالفت کردند. از یکسو به طور ایدئولوژیکی با توجه به لیبرال و عربگرا بودن اصلاح طلبان با این قرارداد مخالفت شد و از سوی دیگر با توجه به عدم حصول نتیجه برجام اصلاح طلبان این قرارداد را به عنوان رقیب توافق با غرب نگاه کرده و به طور جناحی با آن مخالفت کردند. این درحالی است که قرارداد راهبردی نه تنها منافاتی با برجام ندارد و دوقطبی سازی در این حوزه غلط است بلکه گرایش به شرق آسیا می تواند باعث فشار به غرب و گشایش در مذاکرات برجام شود.

درهمین رابطه،« حشمت الله فلاحت پیشه» کارشناس بین الملل نزدیک به دولت عنوان کرد:‌ «قرارداد با چین، غربی ها را آماده توافق با ایران کرد. در اوضاع کنونی ایران در شرایط تحریمی قرار دارد و مردم راضی نمی‌شوند مسئولان مربوط امتیازاتی فراتر از مناسبات معمول بدهند.»

اولین حملات به قرارداد راهبردی ایران و چین از سوی وزارت خارجه آمریکا بود. در این رابطه، صفحه توئیتر وزارت خارجه کاخ سفید طی مطلبی مخالفت علنی خود را با این قرارداد عنوان کرد و آنرا «ترکمنچای چینی» نامید. آمریکا با توجه به اینکه چین در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت است رقابت تنگاتنگی با این کشور دارد و همکاری ایران و چین با توجه به اینکه چینی ها نیاز شدیدی به نفت دارند برای ایالات متحده بسیار خطرناک توصیف می شود.

از این رو اصلاح طلبان بدون توجه به منافع ملی سعی می کنند اهداف آمریکایی ها را در منطقه غرب آسیا و داخل ایران پیش ببرند و در ایجاد افکارمنفی و مسموم سازی افکارعمومی در رابطه با قرارداد ایران و چین نقش مهمی ایفا کردند.

در همین رابطه، «صادق زیباکلام»،‌استاد اصلاح‌طلب دانشگاه در واکنش به این قرارداد پر سر و صدا در مورد این در توئیتر نوشت: «دلیل اصلی حساسیت و مخالفت بسیاری از ایرانیان با توافق با چین باز می‌گردد به بی‌اعتمادی به پکن. مشابه همان‌ بی‌اعتمادی البته به روسها هم هست. او در ادامه این پیام با تاکید به بی‌اعتمادی مردم نسبت به چین و روسیه عنوان کرد: برخلاف بسیاری از مسئولین‌مان که مرید و سرسپرده روسها و چینی‌ها شده‌اند، ایرانیان تحصیلکرده‌تر نه به چین و نه به روسیه اعتمادی ندارند.»

«علی مطهری»، نماینده تهران در مجلس دهم با اشاره به وضعیت مسلمانان در کشور چین در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «گذشته از محتوای سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین، باید قبل از امضای آن، تکلیف دو میلیون مسلمان چینی که در اردوگاه‌های اجباری برای دست کشیدن از دین و فرهنگ خود شکنجه می‌شوند و مساجدشان تخریب شده، روشن شود.»

«عباس عبدی»، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در واکنش به قرارداد ایران و چین در روزنامه اعتماد نوشت: « بنده نیز مخالفم ولی از زاویه‌ای دیگر و بدون آنکه از جزییات آن مطلع باشم. این مخالفت درباره کلیت آن است و برای نقد جزییات باید متن نهایی را مطالعه سپس اظهارنظر کرد. ضمن اینکه هنوز معلوم نیست، نگاه چینی‌ها در این ماجرا چیست. پیش از بیان علت مخالفتم بهتر است، نگاه مثبت خود را به این رویکرد کلی بیان کنم. ایران پس از انقلاب همواره به نحوی رفتار کرده که گویی تافته جدا بافته‌ای است و به جز توافق‌های محدود با برخی از کشورها از ورود به توافق‌های راهبردی پرهیز کرده و شاید یک علت آن بی‌اعتمادی به ثبات و پایداری سیاست‌هایش است. حکومتی می‌تواند وارد معادلات راهبردی شود که با تغییر دولت یا مجلس آن، این توافقات به فراموشی سپرده نشود. این ثبات مشروط به این است که مدیریت جامعه با مشارکت نسبی عموم نیروها انجام شود.»

روزنامه آفتاب یزد به دوگانه اصلاح طلبان درباره برجام و قرارداد با چین اشاره می کند و می نویسد:‌ «بیراه نیست اگر درباره اصلاح‌طلبان و دولت نیز بگوییم آنها نیز دقیقا نمی‌دانستند (در برجام) چه خبر است اما چون مذاکره با غرب بود همگی موافق و حامی چنین وضعیتی بودند.»

یکی از محورهای عملیات روانی اصلاح‌طلبان علیه سند راهبردی همکاری‌‌‌های جامع ایران و چین، دمیدن در این ادعای بی اساس است که ایران قصد دارد برخی جزایر و بنادر خود را دربست در اختیار چینی‌ها قرار بدهد. این ادعاها بارها و بارها از سوی مقامات دولتی، خاصه وزارت خارجه از جمله وزیر و سخنگو رد شد. این نوع شایعه پراکنی ها نه تنها کمکی به شفافیت در موضوع قرارداد ایران و چین نمی کند بلکه باعث غبارآلوده شدن مفاد این قرارداد می شود.

به هر جهت هر قراردادی بایستی با بررسی جزئیات بسته شود تا کشورمان در آن متضرر نشود. اصولگرایان نیز منتقدان جدی برجام بودند اما بیشتر به جزئیات این توافق و راه های حصول به نتیجه که امروز همان گره ها در برجام دیده می شود، انتقاد داشتند. بنابراین چه غرب و چه شرق بایستی در این حوزه امتیازاتی را به ایران بدهند تا قراداد متوازنی برای رشد و توسعه دو کشور بوجود بیاید اما به نظر می رسد دوگانگی برخورد با این قرادادها بیشتر مایه جناحی و حتی انتخاباتی پیدا کرده و حالا اصلاح طلبان با روی خوش با وجود سال‌ها معطلی ایران در مذاکرات برجام بازهم مذاکرات وین را پررنگ کرده اند.